با ايمن ترين وسيله نقليه جهان به سفر خود بپردازيد
تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۰۷۶۵۹
خبرگزاری آریا- سفر برای تمامی افراد جامعه همیشه نکات جذاب و لذت بخشی را به همراه داشته است. در این بین هر کدام از این افراد با توجه به خلق و خوی خود و شرایط های مختلف مانند مالی و روحی وسیله مورد علاقه و مناسب را برای سفر خود و خانواده انتخاب می نمایند. اتوبوس، قطار، هواپیما، کشتی و خودرو شخصی وسایل حمل و نقل موجود در سیستم راه و ترابری کشور عزیزمان محسوب می شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چند مزیت قطار!!!
کسانی که این وسیله نقلیه دوست داشتنی را برای سفر انتخاب می کنند، از مزایای آن مانند سرعت بالا، امکانات مناسب، ثبات در قیمت بلیط قطار و لذت بردن از مسیر واقف هستند. بیش از 90 سال از ساخت راه آهن در ایران می گذرد، سیستم ریلی ایران در چندین سال گذشته دچار تحولات بسیار زیادی شده است. قطار استفاده شده در سال 1306 را تصور کنید با قطارهایی که در حال حاضر در سیستم ریلی ایران فعالیت می کنند، پیشرفت ها را به خوبی با تمام وجود لمس خواهید کرد. اما چه عواملی باعث پیشرفت قطارها آن هم به این سرعت شده است؟ چه شرکت هایی در حال حاضر به مسافران خدمات دهی می کنند؟ اگر به دنبال پاسخ سوالات ذهنی خود هستید، با ما همراه باشید.
رجا، اولین و قدیمی ترین شرکت حمل و نقل ریلی
شرکت رجا در سال 1376 تاسیس شده و قدیمی ترین و اولین شرکت حمل و نقل ریلی ایران محسوب می شود. کمتر کسی را در ایران پیدا می کنید که قطار را به عنوان وسیله مسافرت خود برگزیده و اسم شرکت رجا را نشنیده باشد. بلیط قطار رجا پرطرفدارترین بلیط قطار در ایران است. این شرکت بیش از 56 درصد جابجایی های مسافران در ایران را تحت پوشش قرار می دهد. شرکت رجا با سابقه طولانی و درخشان خود توانسته رضایت مخاطبان بسیار زیادی را جلب نماید. سهام اولیه این شرکت در دست دولت وقت بوده و بعد از گذشت زمان به سازمان تامین اجتماعی واگذار می شود. از خصوصیات بارز این شرکت می توان به 1100 نیروی زبده و متخصص ایرانی نام برد. این شرکت با سیاست های خود توانسته برای بسیاری از جوانان این مرز و بوم اشتغال ایجاد کند. شرکت رجا با توجه به خدماتی که به مسافران خود ارائه کرده، توانسته تندیس ها و جوایزی بسیار زیادی را دریافت نماید. قطارهای رجا به کوپههای سالنی 4 نفره، 6 نفره و تقسیم میشوند. رجا از قطارهای 5 ستاره زندگی نیز در جا به جایی مسافر استفاده می نماید. قطارهای شرکت رجا مجهز به سرویس بهداشتی فرنگی وایرانی، تجهیزات صوتی و تصویری، سیستم تهویه مطبوع، رستورانهای بسیار لوکس و شبکه اینترنت می باشند. قطارهای زندگی، صبا، سریر، ارم، سیمرغ، خلیج فارس، سپهر، توس و غزال جز شرکت حمل و نقل ریلی رجا می باشند.
فدک نامی نکو با ظاهری شگفت انگیز
شرکت فدک در سال 1394 با 200 واگن به مالکیت شرکت ریل پرداز نوآفرین فعالیت خود را در خط تهران مشهد آغاز کرد. فدک نام تنها قطار این شرکت است که قطاری 5 ستاره بوده و در سه کلاس مختلف به متقاضیان خود امکانات ارائه می دهد. قطار فدک با ظاهری آراسته و خطوط منحنی برگرفته از باغ فدک با رنگ های طلایی، فیروزه ای و سفید درآمیخته شده تا چشم هر بیننده ای را به خود خیره کند. پیجر مهماندار، سیستم صوتی و تصویری، سرویس خواب با کیفیت عالی، شبکه اینترنتی داخل قطار از جمله امکانات قطار فدک محسوب می شود. رزرو بلیط قطار را می توانید از سایت های معتبر و ایمن مانند تیک بان خریداری کنید.
نورالرضا، نامی که در آینده بسیار از آن می شنوید
شرکت حمل و نقل ریلی نورالرضا از چند مجموعه کوچک تشکیل شده است. این مجموعه ها دست به دست هم داده اند تا بتوانند خدماتی در خور مهمانان خود ارائه دهند. این شرکت مثال بارز انگشتان یک دست هستند که با یکدیگر متحد شده اند. نام سفیر را در آینده ای نه چندان دور بیشتر خواهید شنید. با خرید بلیط قطار سفیر می توانید از امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی ایرانی و فرنگی، امکان سفارش غذا هنگام خرید بلیط قطار، شبکهی اینترنت، پذیرایی در وعده های مختلف غذایی، سیستم تهویهی هوا، سیستم مجهز صوتی و تصویری، کتاب، روزنامه، هدفون و چراغ مطالعه استفاده کنید.
لیست کامل شرکت های حمل و نقل ریل ایران به شرح زیر می باشد:
شرکت حمل و نقل ریلی رجاشرکت قطارهای فدکشرکت قطارهای مسافری و باری جوپارشرکت راه آهن شرقی بنیاد (بن ریل)شرکت قطارهای نورالرضاشرکت قطارهای مسافری مهتاب (مهتاب سیر جم)شرکت ریل ترابر سباشرکت قطارهای مسافری کوثرشرکت قطارهای مسافری هستیاشرکت قطارهای مسافری رعد تبریزشرکت قطاری پارس لاریمشرکت قطاری وانیا ریل
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: ایمن ترین وسیله نقلیه جهان سفر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۰۷۶۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از درشکه تا اتومبیل؛ یک قرن فرهنگسازیِ ناتمام
جابهجایی همواره یکی از دغدغههای مهم از زمان انسانهای نخستین که کمتر سبک زندگی یکجانشینی داشتند تا انسان امروزی که پویایی، جزء جداییناپذیر زندگیاش محسوب میشود، بوده است. نیازی که پاسخ به آن در ابتدا به مدد حیوانات و بعدتر به واسطه پیشرفت تکنولوژی میسر شد، هرچند این بخش هم با چالشهای خاص خود از بروز هرجومرج تا گاهی اوقات نبود فرهنگِ کافی روبرو بود.
به گزارش ایسنا، سرعتِ محدود انسان برای جابهجایی باعث شد تا به حیوانات به چشم وسیلهای برای حملونقل نگاه کند که هرچند سرعت و توان بیشتری از خودش داشتند، اما بازهم تغییر چشمگیری در مدت زمان رسیدن به نقطه دلخواه ایجاد نمیکردند. در این شرایط بود که فکر ساخت وسایلی مانند ماشیندودی، طیاره، قطار و... به ذهنش رسید تا سختیها را بر خود آسان کند. با این وجود وسیلهای که بیش از هر چیزی طی حدود ۱۳۰ سال گذشته توانسته پاسخگوی نیاز انسان به جابهجایی باشد، خودروها هستند که در این گزارش به آنها میپردازیم.
تا پیش از تولد خودروها، استفاده از کالسکه و درشکه برای رفتوآمد در میان مردم رواج داشت؛ چنانچه ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر فرنگ در سالهای آخر عمرش دستور تاسیس شرکت درشکهرانی برای گسترش حملونقل در دارالخلافه طهران را داد که به دنبال آن حدود ٣٠ درشکه وارد شهر شد. بر همین اساس لازم شد برای حفظ نظم، قوانینی برای تردد وضع شود. از جمله اینکه درشکهها و کالسکهها برای ورود به برخی نقاط شهر از جمله محوطه کاخ گلستان نیاز به مجوزی شبیه طرح ترافیک امروزی داشتند.
مسیر رفتوآمد کالسکهها؛ عکس از آنتوان سوریوگیننخستین اتومبیل در دوران سلطنت مظفرالدین شاه قاجار وارد ایران شد. از آنجایی که استفاده از آن در ابتدا تنها مخصوص درباریان و افراد ثروتمند بود؛ بنابراین به دلیل محدود بودن تعداد اتومبیلها، نیازی به وضع قوانین مشخص برای استفاده از آن وجود نداشت. اما مانند هر وسیله دیگری، خودروها هم پیش از آنکه فرهنگ و قوانینی برای استفاده از آنها شکل گیرد، به مرور جای خود را در میان زندگی تمام اقشار جامعه باز کردند.
در واقع باید حدود یک قرن قبل را تصور کنید که فردی از پشت درشکهای که هدایت آن با کشیدنِ افسار اسب یا قاطر امکانپذیر بوده، پایین میآید و صرفا با یادگیری برخی مفاهیم ابتدایی پشتِ فرمان وسیلهای مینشیند که دیگر هدایت آن تنها به زور و بازوی خود و اندک شعور حیوانش وابسته نیست و باید همزمان حواسش به گاز، ترمز، دنده، فرمان و... باشد! در این شرایط البته وضعیت برای پیادگان هم بهتر نبود، کسانی که هیچ اطلاعاتی از سرعت و شتاب اتومبیل نداشتند و بعید نبود مثلا بازیگوشی یک کودک هنگام رد شدن از خیابان باعث تصادفی جبرانناپذیر شود.
از طرفی افزایش تعداد اتومبیلها در سطح شهرها در شرایطی رخ میداد که کوچهها و خیابانهای خاکی، زیرساخت لازم برای حضور این تعداد خودرو را نداشتند، خبری از خطکشی معابر، چراغ راهنمایی و رانندگی و... نبود و نظمیهچیان هم آموزشی برای نظارت بر قوانین مرتبط با این ساخته دست بشر ندیده بودند. در این بیقانونی هم احتمالا حق با کسی بود که زودتر میپیچید، صدای بلندتری برای داد زدن داشت، در محله خودشان رانندگی میکرد و بچهمحلها هوایش را داشتند و... .
با این وجود روند استفاده از اتومبیل کم و بیش به همان سبک اولیه تا زمانی که نخستین قربانی را بگیرد ادامه داشت. اما ماجرا از چه قرار بود؟ درویش خان که یکی از افراد اثرگذار موسیقی ایرانی و عامل ایجاد تنوع در ساز تار بود، در یکی از شبهای پاییزی سال ۱۳۰۵ خورشیدی که سوار بر درشکه درحال بازگشت به خانه بود با یک اتومبیل تصادف کرده و بعد از ۵ روز از دنیا رفت و اینگونه بود که خطرات وسیلهای که قرار بود کمکی به بشر باشد، بیش از قبل مشخص شد.
احساس خطر در کنار هرجومرج، بیقانونی و شکل نگرفتن فرهنگ استفاده از خودرو سبب شد تا در سال ۱۳۰۵ خورشیدی، داشتن تصدیق یا گواهینامه برای رانندگی اجباری شود و به دنبال آن دو سال بعد، اولین قوانین مربوط به رانندگی تنظیم و اداره نظمیه هم موظف به نظارت بر اجرای قوانین شود. البته اولین آییننامه کامل قوانین راهنمایی و رانندگی سال ۱۳۱۸ تصویب شد که از آن به عنوان مادر قوانین راهنمایی و رانندگی یاد میشود.
حالا دیگر تقریبا ۱۰۰ سال است که قوانین راهنمایی و رانندگی در ایران شکل گرفته؛ با این وجود گاهی برای رعایت یک قانون مشخص مانند بستن کمربند ایمنی، بهترین راهکاری که باعث فرهنگسازی میشود درنظر گرفتن جریمه است! درواقع اینجاست که قانون برای برطرف کردن هرجومرج به کمک فرهنگ آمده، اما به نظر میرسد برای موارد دیگر که وابسته به موضوعات ترافیکی نیستند، مانند بوق نزدن در هر ساعتی از شبانهروز در کوچهها و پسکوچهها، فحش ندادن هنگام رانندگی، نیفتادن پشت آمبولانس، بوق زدنِ بیدلیل در ترافیکهای طولانی و... هنوز کار زیادی تا رسیدن به نقطه فرهنگی مطلوب داریم!
انتهای پیام